Ubiquity, says Michael Bloomberg wa

Ubiquity, says Michael Bloomberg was never his intention. Nonetheless his name seems to be everywhere these days. A new deal with AT&T, announced on Monday, will plaster the Bloomberg name on Internet cell phones. An autobiography, Bloomberg by Bloomberg, is out in stores this week. He owns a news wire service and a satelite television network. He syndicates radio programming, publishes a consumer financial magazine and maintains a Web site that he says gets 45,000 visitors a day.
None of these, however, represents the core business of this 55-year-old from Medford, Massachusetts; they are all parts of a multimedia empire founded in 1981 when Bloomberg left Salomon Brothers with $10 m and an idea centred on the most basic and valuable of late 20th century commodities: information.
Bloomberg set to work, with the money and a small group of computer programmers to come up with an analytical system that would be simple for brokers to use. With some initial financial backing from Merrill Lynch, he built his network to deliver stock and bond information a database of corporations histories and analysis. And he named it Bloomberg.
Today, Bloomberg terminals for which subscribers pay $1200 a month sit on the desks of 75,000 financial analysts around the world. He has turned his original concept into a reported $1 bn-a-year multimedia news and information empire Bloomberg's name has become a one-man brand prominent throughout the investment and news-gathering industries. Yet, unless you travel in the financial world you may not have seen his empire growing. Rupert Murdoch and Ted Turner probably have vaster holdings, but Bloomberg with his privately held company may exert more autocratic control than any one man in the information business.
A resent visit to Bloomberg world headquarters on Manhattan's Park Avenue found people crowding into and through the lobby as if it were the trading floor of the New York Stock Exchange. On this day, many of the young employees were carring advance copies of Bloomberg by Bloomberg a clear demonstration of what one outsider described as the cultish devotion employees seem to have for the man, his empire and his vision. These are impressive offices by any newsroom standards, and there are perks. A veritable convenience store of soft drinks and chocolates and other snacks, all free draws an endless stream of workers.
The premises are crowded but no one not even Bloomberg has a private office. Although his desk is off to one side, right next to a small glass-enclosed sitting area, nearby employees can easily hear him on the phone.
Surrounded by state-of-the-art digital equipment which powers his information network, this Johns Hopkins-educated engineer with an MBA from Harvard keeps a slide rule on his desk. (Other people must be smarter than I am, because they can use calculators and see relationships; I think calculators mask.) He says he wrote his book on a yellow pad.
He disdains critics who predict that the Internet will displace the need for the Bloomberg box; the Internet, he asserts, is nothing more than a delivery system - and an unreliable one at that. Our long diatance bills, hardware, depreciation and money sent to phone companies, is about $100 m a year, he said. If the Internet really worked and I could get our customers to come to us through the Internet, we'd save $100 m.
Why can we charge $1200 a month and these other idiots can't get away with anything? he asks. Because on the Internet, when you try to charge for anything usage goes to zero. The data that we have is publicly available, but the value added is in the categorization and the utilitions that let you do something with it.
Though Bloomberg has fewer subscribers than Reuters and Dow Jones / Telerate, his competitors in the financial information business, his system is growing faster and is often praised as easier to use. Bloomberg claims he doesn't pretend to know the direction he'II go. What happens next, as Bloomberg figures if, is equal parts luck and design.
There are many reasons why some succeed and other don't Bloomberg writes. Three things separate the winners from the losers over the long term: time invested interpersonal skills and plain old-fashioned luck.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แพร่หลายไมเคิลบลูมเบิร์กกล่าวว่าไม่เคยมีความตั้งใจของเขา อย่างไรก็ตามชื่อของเขาดูเหมือนจะเป็นทุกวันนี้ ข้อตกลงใหม่กับ AT & T, การประกาศเมื่อวันจันทร์ที่บลูมเบิร์กจะปูนปลาสเตอร์ชื่อบนโทรศัพท์มือถืออินเทอร์เน็ต อัตชีวประวัติของบลูมเบิร์กโดยบลูมเบิร์กในร้านค้าพิมพ์ออกสัปดาห์ เขาเป็นเจ้าของบริการสายข่าวและเครือข่ายโทรทัศน์ดาวเทียม เขาเขียนโปรแกรมวิทยุวงเงินและเผยแพร่นิตยสารผู้บริโภคทางการเงิน maintaini ที่เขาบอกว่าเว็บไซต์ที่ได้รับ 45,000 คนที่เข้ามาวัน.
ไม่มีของเหล่านี้ แต่หมายถึงการที่ธุรกิจหลักของการพิมพ์ 55 ปีจากเมดฟอร์, แมสซาชูเซต; พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิมัลติมีเดียก่อตั้งขึ้นในปี 1981 whens บลูมเบิร์กซ้ายบราเดอร์ซาโลมอนกับ $ 10 เมตรและความคิดที่เป็นศูนย์กลางในองุ่นพื้นฐานและมีคุณค่าของสายสินค้าโภคภัณฑ์ศตวรรษที่ 20:. ข้อมูล
บลูมเบิร์กในเดือนกันยายนที่จะทำงานด้วยเงินและกลุ่มเล็ก ๆ ของ เขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่จะเกิดขึ้นกับการที่จะเป็นระบบการวิเคราะห์ที่ง่ายสำหรับโบรกเกอร์ที่จะใช้เทคโนโลยี ด้วยการเริ่มต้นบางอย่างจาก Merrill Lynch การสนับสนุนทางการเงินเขาสร้างเครือข่ายเพื่อส่งมอบหุ้นพันธบัตรและข้อมูลของฐานข้อมูลของ บริษัท ประวัติและการวิเคราะห์ และเขาได้รับรางวัลกับบลูมเบิร์ก.
วันนี้ขั้วบลูมเบิร์กซึ่งสำหรับสมาชิกจ่าย $ 1,200 เว็บไซต์เดือนอยู่บนโต๊ะทำงานของนักวิเคราะห์การเงิน 75,000 รอบโลก เขาได้หันแนวคิดเดิมของเขาเข้าไปในรายงาน $ 1 พันล้าน-ปีมัลติมีเดียข่าวและข้อมูลอาณาจักรชื่อบลูมเบิร์กได้กลายเป็นแบรนด์ที่ลงทุนคนเดียวที่โดดเด่นและข่าวทั่ว-อุตสาหกรรมการชุมนุม แต่ 'จนกว่าคุณจะเดินทางไปในโลกการเงินมีคุณอาจไม่ได้เห็นการเจริญเติบโตอาณาจักรของเขา รูเพิร์ตเมอร์ด็และเท็ดเทอร์เนออาจจะมีการถือครองสัจธรรมกระเป๋าบลูมเบิร์กกับ บริษัท เอกชนของเขาอาจใช้อำนาจเผด็จการมากกว่าหนึ่งที่มีในข้อมูลทางธุรกิจใด ๆ .
เยี่ยมชมอีกครั้งกับสำนักงานใหญ่บลูมเบิร์กโลกในแมนฮัตตันพาร์คอเวนิวพบคนเบียดเสียดเข้ามาและผ่านล็อบบี้ โอ๊ยมันเป็นที่ของพื้นซื้อขายตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก ในวันนี้จำนวนมากของพนักงานหนุ่ม carring ล่วงหน้า copie ของบลูมเบิร์กโดยบลูมเบิร์กอะไรสาธิตที่ชัดเจนของคนนอกหนึ่งอธิบายว่าดาดจงรักภักดีพนักงานที่ดูเหมือนจะมีสำหรับการที่อาณาจักรของพระองค์และพระวิสัยทัศน์ เหล่านี้เป็นที่น่าประทับใจสำนักงานข่าวตามมาตรฐานใด ๆ และเอาใจใส่เป็น perks ร้านสะดวกซื้อจริงของเครื่องดื่มและช็อคโกแลตและขนมอื่น ๆ , ควอไลเซอร์ฟรีสำหรับกระแสที่ไม่รู้จบของคนงาน.
สถานที่บลูมเบิร์กจะแออัดมีกระเป๋าไม่มีใครไม่ได้ทำงานส่วนตัว โต๊ะทำงานของเขาแม้ว่าจะออกไปด้านใดด้านหนึ่งขวาถัดจากพื้นที่นั่งเล่นกระจกล้อมรอบขนาดเล็กพนักงานที่อยู่ใกล้เคียงได้ยิน ment ได้อย่างง่ายดายบนโทรศัพท์.
ล้อมรอบด้วยรัฐของศิลปะอุปกรณ์ดิจิตอลซึ่งอำนาจเครือข่ายข้อมูลของฮอปกินส์จอห์นส์พิมพ์ วิศวกร -educated ด้วยปริญญาโทจากฮาร์วาร์ให้กฎสไลด์บนโต๊ะทำงานของเขา (คนอื่น ๆ ต้องฉลาดกว่าผมเพราะพวกเขาใช้เทคโนโลยีเครื่องคิดเลขและสามารถเห็นความสัมพันธ์. ผมคิดว่าหน้ากากเครื่องคิดเลข). เขาบอกว่าเขาเขียนหนังสือของเขาบนแผ่นสีเหลือง
เขา disdains วิจารณ์ใครอินเทอร์เน็ตที่จะไล่ทำนายความจำเป็นในการที่ กล่องบลูมเบิร์ก; อินเทอร์เน็ตเขายืนยันไม่มีอะไรมากกว่าระบบการจัดส่ง - และหนึ่งที่ไม่น่าเชื่อถือที่ว่า ค่า Diatance ยาวนานของเราฮาร์ดแวร์ค่าเสื่อมราคาและค่าใช้จ่ายที่ถูกส่งให้กับ บริษัท โทรศัพท์ปีคือประมาณ $ 100 เขากล่าวว่า หากอินเทอร์เน็ตทำงานจริงๆและผมสามารถรับลูกค้าของเราที่จะมาให้เราผ่านอินเทอร์เน็ตที่เราต้องการบันทึก $ 100 ม.
​​ทำไมเราสามารถชาร์จ $ 1,200 ต่อเดือนและอื่น ๆ โง่เหล่านี้ไม่ได้รับไปด้วยอะไร? เขาถาม เพราะอยู่บนอินเทอร์เน็ต whens คุณพยายามที่จะคิดค่าบริการสำหรับการใช้งานอะไรให้เป็นศูนย์ ข้อมูลที่เรามีจำหน่ายสาธารณชนกระเป๋ามูลค่าเพิ่มใน Categorisation และ utilitions ที่ช่วยให้คุณทำบางสิ่งบางอย่างกับมัน.
แม้ว่าสมาชิกน้อยลงมีบลูมเบิร์กและดาวโจนส์กว่า Reuters / เทเลเรท, คู่แข่งของเขาในธุรกิจข้อมูลทางการเงินของเขา การเจริญเติบโตของระบบได้เร็วขึ้นและยกย่องมักจะเป็นเรื่องง่ายที่จะใช้เทคโนโลยี บลูมเบิร์กอ้างว่าเขาไม่ได้หลอกว่ารู้ทิศทาง he'II ไป สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปในขณะที่บลูมเบิร์กตัวเลขโอ๊ย, โชคส่วนเท่า ๆ กันและการออกแบบ.
เอาใจใส่หลายเหตุผลว่าทำไมบางประสบความสำเร็จและอื่น ๆ ไม่ได้เขียนบลูมเบิร์ก สามสิ่งที่แยกผู้โชคดีจากการแพ้ในระยะยาว: เวลาลงทุนทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความโชคดีสมัยเก่าธรรมดา